ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
................................................................
لحظه پیروزی برای من از آن جهت شیرین است که پیران ،
زنان و کودکان کشورم را در آرامش و شادان ببینم
..................................................................................
گاهی سکوتم ، دشمن را فرسنگها از
مرزهای خودش نیز به عقب می نشاند .
.......................................................................................
هنگامی که برخواستم از ایران ویرانه ای ساخته بودند
و از مردم کشورم بردگانی زبون ، سپاه من نشان بزرگی
و رشادت ایرانیان در طول تاریخ بوده است سپاهی که
تنها به دنبال حفظ کشور و امنیت آن است.
....................................................................................
خردمندان و دانشمندان سرزمینم ، آزادی اراضی
کشور با سپاه من و تربیت نسلهای آینده با شما ،
اگر سخن شما مردم را آگاهی بخشد دیگر
نیازی به شمشیر نادرها نخواهد بود.
.....................................................................................
برای اراضی کشورم هیچ وقت گفتگو نمی کنم بلکه
آن را با قدرت فرزندان کشورم به دست می آورم.
........................................................................................
هر سربازی که بر زمین می افتد و روح اش به آسمان
پر می کشد نادر می میرد و به گور سیاه می رود نادر
به آسمان نمی رود نادر آسمان را برای سربازانش
می خواهد و خود بدبختی و سیاهی را ، او همه این
فشارها را برای ظهور ایران بزرگ به جان می خرد
پیشرفت و اقتدار ایران تنها عاملی است که فریاد
حمله را از گلوی غمگینم بدر می آورد و مرا بی مهابا
به قلب سپاه دشمن می راند.
......................................................................................
اگر جانبازی جوانان ایران نباشد نیروی
دهها نادر هم به جای نخواهد رسید.
..........................................................................................
میدان جنگ می تواند میدان دوستی نیز باشد
اگر نیروهای دو طرف میدان به حقوق خویش اکتفا کنند.
.......................................................................................
کمربند سلطنت ، نشان نوکری برای سرزمینم است
نادرها بسیار آمده اند و باز خواهند آمد اما ایران و ایرانی
باید همیشه در بزرگی و سروری باشد
این آرزوی همه عمرم بوده است.
.......................................................................................
تمام وجودم را برای سرفرازی میهن بخشیدم به
این امید که افتخاری ابدی برای کشورم کسب کنم
......................................................................................
وقتی پا در رکاب اسب می نهی بر بال تاریخ سوار
شده ای شمشیر و عمل تو ماندگار می شود
چون هزاران فرزند به دنیا نیامده این سرزمین آزادی اشان
را از بازوان و اندیشه ما می خواهند . پس با عمل خود
می آموزانیم که پدرانشان نسبت به آینده آنان
بی تفاوت نبوده اند .و آنان خواهند آموخت آزادی اشان
را به هیچ قیمت و بهایی نفروشند.
..........................................................................
سکوت شمشیری بوده است که من
همیشه از آن بهره جسته ام.