اشعار ، جملات و سخنان ناب و زیبای احمد شاملو

جملات ، سخنان و اشعار ناب و طلایی از احمد شاملو

...............................................................

ای کاش میتوانستند

از آفتاب یاد بگیرند
که بی دریغ باشند
در دردها و شادیهایشان حتی
با نان خشکشان
و کاردهایشان را
جز از برایِ قسمت کردن
بیرون نیاورند

احمد شاملو

...........................................................

...................................................

 تو نمی‌دانی نگاهِ بی‌مژه‌ی محکومِِ یک اطمینان

وقتی که در چشمِِ حاکمِ یک هراس خیره می‌شود
چه دریایِی‌ست!
تو نمی‌دانی مُردن
وقتی که انسان مرگ را شکست داده است
چه زنده‌گی‌ست!

احمد شاملو

............................................................

 روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که کمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست
روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
افسانه ای است
و قلب
برای زندگی بس است

احمد شاملو

....................................................................
....................................................................

 گر بدین سان زیست باید پست
من چه بی شرمم اگر فانوس عمرم را، به رسوائی نیاویزم
بر بلندِ کاجِ خشکِ کوچه بن بست
گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود چون کوه
یادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک

احمد شاملو

......................................................

......................................................

 زندگی یک تصادف است ، مرگ یک واقعیت 

احمد شاملو

............................................................

...........................................................

 به پرواز
شک کرده بودم
به هنگامی که شانه هایم
از توان سنگین بال
خمیده بود

احمد شاملو

...................................................

...................................................

 بی تو مهتاب تنهای دشتم
بی تو خورشید سرد غروبم
بی تو بی‌نام و بی‌سرگذشتم
بی تو خاکسترم
بی تو، ‌ای دوست! 

 احمد شاملو

.......................................................................
.......................................................................

 برای زیستن دو قلب لازم است،قلبی که
دوست بدارد
قلبی که دوستش بدارند 

احمد شاملو

....................................................

...................................................

 روزی ما دوباره کبوترهایمان را
پرواز خواهیم داد
و مهربانی
دست زیبایی را خواهد گرفت
و من آن روز را انتظار می کشم
حتی روزی که نباشم 

احمد شاملو

................................................................

...............................................................

 آه اگر آزادی سرودی می خواند
کوچک
همچون گلوگاه پرنده ای
هیچ کجا دیواری فرو ریخته برجای نمی ماند
سالیان بسیاری نمی بایست
دریافتی را
که هر ویرانه نشان از غیاب انسانی است

احمد شاملو

........................................................................

........................................................................

 یاران ناشناخته ام
چون اختران سوخته
چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد
که گفتی
دیگر، زمین، همیشه، شبی بی ستاره ماند.

آنگاه، من، که بودم
جغد سکوت لانه تاریک درد خویش،
چنگ زهم گسیخته زه را
یک سو نهادم
فانوس بر گرفته به معبر در آمدم
گشتم میان کوچه مردم
این بانگ با لبم شررافشان
آهای !
از پشت شیشه ها به خیابان نظر کنید!
خون را به سنگفرش ببینید!
این خون صبحگاه است گوئی به سنگفرش
کاینگونه می تپد دل خورشید
در قطره های آن

احمد شاملو

.......................................................
......................................................

 ای کاش میتوانستم
یک لحظه میتوانستم ای کاش
بر شانه های خود بنشانم
این خلق بیشمار را
گرد حباب خاک بگردانم
تا با دو چشم خویش ببینند که خورشیدشان کجاست
و باورم کنند 

احمد شاملو

....................................................................

...................................................................

 و عشق را
کنار تیرک راه بند
تازیانه می زنند
عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد
روزگار غریبی است نازنین
آنکه بر در می کوبد شباهنگام
به کشتن چراغ آمده است
نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

احمد شاملو

احمد شاملو و همسرش آیدا سرکیسیان